..demiş shakespeare.önceleri bilmiyordum bu cümleyi onun söylediğini.kulak aşinalığından olsa gerek,sürekli dilime dolanır bazen böyle sözler.çok yerinde cümleler olur ya.öyle bu.
nasıl da kandırırız kendimizi,ne iğrenç yaratıklarız..
acıyorum hepimize.şarkılarımıza,duygularımıza,kandırılmış herşeye acıyorum.
ama sonra;
oysa biliyorlar ki güneş doğacak sabaha.ve biliyorlar ki sis de yağmur da güneş de bize denir..."sözü kulağımda dönmeye başlıyor.sadece umut dolmak için bile yazılabilir.yeniden aşık olmak,başka başka yerlerde uyanma hayalleri,edebi yönü yüksek konuşmalar sevdiğim insanlar.artık arınabildiğimi düşünüyorum düşüncelerden,herşey güzel olacak.yine insanların yüzlerine bakma gereksinimi bile duymuyorum.kalabalıklardan korkmuyorum.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder