çok Frida havam vardı bi zamanlar.o çirkin hatunun filmi yapıldı ya gururlanırdım,saçma.
günlerdir "yaşadıklarımdan öğrendiğim birşey var" deyip duruyorum ben de anlamıyorum.galiba ruh halim saatlerce gökyüzüne bakabilecek kadar donuk,acı.
annemi özlüyorum,özleyince daha çok sesini duymamak geliyor içimden,ne kadar uzaklaşırsam o kadar az hüzünlenirim diye galiba,dengesiz.
çılgınca şeyler yapıp çılgınca şeyler yaptım diye anlatıyorum,sonra çok durgun oluyorum asıl ruh halim oymuş gibi geliyor,anlatma lan ne bokuma anlatıyosun diyorum,ya da onları yapma ne o öyle bi aşırı olgun tavırlar bi yeni yetme bebe misali,ya da yaşa gitsin illa sorgulican mı?dengesiz2.
kendimi kaybedercesine kitap okuyamadığım için hüngür hüngür ağladığımı bilir oldum vayanasını..
bi de kendimi eleştirince daha iyi siniyor içime,başkalarına alerjilenmiyorum,bi filme bi kitaba bi bloğa,yapılan şey emek kardeş yarısında terket her neden öyle sinirlniyorsan ama kırıcı olma,sinirli.
bi de herkesi eleştirenlere sinir oluyorum tek eleştirim onlaradır.
soyut olan da somut olan da acıdır kardeşim,somut olan içine çok soyut bir acı bırakıyorsa o daha da fenadır.
saygı ortamında tartışılabilen her konuya bayılıyorum,sabaha kadar yapılan muhabbete...bu hafta en çok ondan mutlu oldum"tanrı var mıdır yok mudur?"iyidir iyi
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder