tanımlamalar,başlıklar arıyorum yazılarıma,dolayısıyla kendime.daha normal,daha indirgenmiş,daha kendi dünyamla içiçe olduğumda hayatıma daha çok şey katıyorum,yaratıcı oluyorum,oluyorum olmasına da.içimde biryer var böyle göğüs kafesi ardına saklanmış,tam olarak kalp diyemeyeceğim,oralarda biryerlerde bir acı var tarif edemediğim.birkaç şarkıya denk geldiğimde daha bir acıyan ya da güzel bir şiirdeya da hatırladığım herhangi birşeyde,aslında neyi hatırladığımı da bilmeden olan şeyler bunlar,çünkü hatırladığımda "içimi acıtanlar" olarak çoğul durumdalar.

kafamı topralayıp şunu şunu yapmam izlemem,dinlemem okumam gerek bile demiyorum artık,akışında yaparsam yapıyorum ya da kayboluyor gidiyorlar..

kıyasları bile bırakamıyorum.basite indirgemenin doruğu.o neyse işte o yaptığım.

okusam biraz da yaratıcılığım artsa tanımlayamadığım kargaşayı tabir edecek kelimeler bulsam..

ne çok öneriler sundum öyle kendime,

evet herkes kendi çapında birşeyler üretmeli gittikçe çap da büyür,çıkamadığın çemberi büyütürsün en azından.""aa sen çıkmadın mı o çemberden,o daracık yerde mi duruyorsun*?"evet okuyan! sen de o çemberin içindesin,dönüp duruyorsun da çıktım sanıyorsun.

şartlarım beni nasıl yarattı,ben kendimi nasıl yarattım?aptal kimlikliyim.tanımlayamadığım şeyler,adım gibi emin olduğum şeyler var,bazen unutuyorum gidiyor,tam hayal kurarken birden tekrar kafama yerleşiyor,delirmek istemiyorum ya da belki de...