on gün,beş gün,iki gün dahi geçmesi önemli değilmiş,artık merak etmiyorum.daha çok boka saran durumların düzelmeyeceğini bile bile nedir?film umutlarını mı alalım?
ben bir ucubeyim!yine alınmış insidonun etkisinde yazılan yazı,gözünden akanları durduramadığın ruh hali ve arkadan çalan güzel "yaşanmamışlıkların" şarkıları.hayat konusunda,aşk aşk aşk değil,aile,huzur,para vs.(evet kapitalin etkisi burada da kendini gösterdi) vs. vs.sanki bu yazılar benden çıkmıyormuş gibi.sanki ben çok ahmak biriymişcesine.kötü bir durumun içindeyim,olmak istemediğim.her yönden.dengeyi tutturamamak kötüdür,tutturursan düzeyinde bir hayat yaşarsın,tutturamazsan ya dibi boylarsın ya tavan yaparsın ki son dediğim şeyi hayatımda hiç görebileceğimi ummadım,küçüklüğüm hariç tabi.hayallerimin bünyeme sığmadığı zamanlar...
uç duygular yaşıyorum bu sıra yine,şeylere,kişilere,herşeye.nefret,bıkkınlık,sevgi umursamamazlık,umursama.hepsi uç,"muayyen" günümde olduğumdan mı diyorsun?olabilir Özge.özlemlerim de uçlarda çok hem de.bir evin çöküşü mü diyelim?uçlarda yaşayan ben değilim bu ara çünkü.
sigaraya ihtiyacım var,ve bir şişe şaraba,birgün benim de evim olmalı.doya doya içebildiğim.ruhumu bastıran şeyler olmalı.çünkü beni bu "bedbaht" ruh halinden kurtaracak olan kötü alışkanlıklardır.dedim ya kötü biriyim,ama çizilmiş sınırlarda oynuyorum gibi gözüküyorum.gözükmem gerektiğinden.ben uyamıyorum...denilenlere,düşünülenlere,yapılanlara,sevilmiyorum da.sevilmemeliyim de.ben kimseyi sevmedim ki,sevgilere karşılık verdim hep.kötü biriyim çünkü.hayır böyle değil.nasıl mı?bilmiyorum.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder