16 Oca 2011

küçük köşe yazısı tarzında ilginç tespitlerle yazılar yazamadım hiçbirzaman,benim hayatımda bi ağırlık var.ne olduğunu bilmiyorum ama,yavaş,sakin,biraz eğlenceli,ama huzur kelimesinin çok kullanıldığı durumlar,aşırı duygusuzlukla,ruhunu kaybetmemek arasında kalmışlık.
romantizme aşırı alerjik bakarım mesela bana göre değil.ama bana hassas davranılmasını isterim,herşey geyik olmamalı,hep insanlardan uzaklaşmalıyım,hep ama,hep kendimi yalnızlaştırmalıyım.bu 'benim' çünkü,insanlarla vakit geçirmeliyim ama yalnızlık hep olmalı,ortak ikili hayallere gelemiyorum,boğuluyorum.ondandır ki bitiririm gider arkadaşlıklarımı.tabi istisnai bitirdiğim arkadaşlıklarımda var.terbiye sınırını aşan hareketlerini kaldıramadığım ama kimseye de söyleyemediğimde tek kelime etmeden çekilirim,tam çok mu mükemmeliyetçiyim derken bu insan terbiyesiz olduğunu türlü yollarla kanıtlarsa pişman da olmam arkadaş!
al götür beni sevgilim buralardan.uzaklara,çok uzaklara...yalnız ikimiz kalsak sıkılmam diyorum ya ondan diyorum işte.biz seninle herşeyi tertemiz yaşıyoruz.özlem acıtan bi duyguymuş hırçınlaştıran huysuzlaştıran,sigara dumanına boğan bi duyguymuş,kalabalıklardan beter.

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder