en başından itibaren düşünmeye başlıyorsun,işe ilk yazından bu güne kadar yazdıklarını okuyarak giriyorsun,parça parça kaybettiklerini görüyorsun,"his"sizlik.
tam manasıyla bunu(hissizlik okuyorsun,yeni şarkılar keşfedemiyorsun,dinlediklerinle de yetinemiyorsun,cümleler de kuramıyorsun ne içini cız ettiren,ne heycan veren,ne de huzur.birşeyler birşeylerin üzerine geliyor,küçülüyorsun,azaltıyorsun,kitapları,dergileri,filmleri,iki kişilik hayatlara giriyorsan beynini küçültüyorsun.parça parça ilgilerini bırakıp bi odak seçmek zorunda kalıyorsun,böyle lan!boktan ilişki yaşamicaksan,(hadi gece sevişelim gündüz suskun takılalım.hayatlarımıza bakalım gibi)yani demek istiyorum ki önemli bişeylerini paylaşarak ilişki yaşıyosan,beyninin büyük bikısmı sevgiliye odaklanıyorsa,beynini küçültürsün,böyledir bu,sonra bi hassktir çekip noluya lan dersin?baya kızdığın,kıskandığın adama ve senin bu pembe rüyalı haline bakıp bi yüz buruştuyorsun,bırakmalı mısın?hayır!seviyosun da!laanet!
işte yazılar boyu ya da bilmemneler boyu kendimi mahkum ettiğim yalnızlığın kokusu yine geliyor.dedim ya.çekip gitmelerin kadınıyım ben,biraz daha hissizleşirsem evlenirim bile.
anlıyo musun beni okuyan?
hoşçakal.
not:belki de bi gün ağzım kulaklarımda taksimde yanımda o adamla yürüyor olacağım,haftalarımı onunla geçireceğim.sonra bi gece yine yalnız kalacağım,sonra yine.
anlıyo musun beni okuyan?